Bebeklerin çevre ile önemli iletişim merkezlerinden biri ağız ve dildir. Dış dünyayı tanımlayabilmek adına eline aldığı hemen hemen her nesneyi ilk olarak ağzına götürme davranışı gösterir. İşte gözlemlediğimiz bu davranışların hepsini  yeme bozukluğu olarak değerlendiremeyiz.

Pikada çocuklar toprak, duvar boyası, kum, taş, para, oyun hamuru, kağıt,sıva gibi yenilebilir olmayan maddeleri yeme eğilimi gösterirler.

1 – 6 yaş aralığında , çoğunluğu düşük sosyo ekonomik yapıda ve davranış bozukluğu olan çocuklarda daha fazla görülmektedir.

En az bir ay süreyle yenilebilir olmayan maddeleri yeme davranışı, gelişim düzeyi ile ilgili olmayan, yeme davranışının içinde yaşanılan kültürde kabul edilmemesi tanı kriterleri arasındadır.

Duygusal yoksunluğun ya da terk edilmiş, ihmal edilen çocuklarda, psikotik tanısı almış çocuklarda ortaya çıkma olasılığı daha yüksektir.